فرحناز احمدزاده

تصور کن دنیایی که نه اینترنتی باشه، نه موبایلی و نه حتی ماهواره‌ای! عجیبه، نه؟ ولی من یه دهه‌شصتی‌ام که توی همین دنیای بدون تکنولوژی، لای کتاب‌های رنگارنگ پدرم قد کشیدم. با هزاران داستان رفیق شدم و فهمیدم که گاهی بهترین راه برای لمس قلب‌ها، فقط نوشتنه؛ پس من هم قلم رو با ریتم افکارم می‌چرخونم و جهانم رو روایت می‌کنم…

باغ ایرانی ده ونک همان جایی است که هرساله از اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت، لاله‌ها جشنواره‌ای برگزار می‌کنند که...

مردان و زنان بندر در کوچه‌های تنگ شهر، ترانه می‌خوانند. صدای آواز آن‌ها به گوش همسایه‌ها می‌رسد و هر کسی...